Monday, September 25, 2017

Gending Jawa


Gending Jawa memilki filsafat tinggi dengan gaya bertutur Khas jawa,untuk Gending gending dibawah ini diambil dari serat Wedhatama.
Berisi Pitutur Pendidikan,Budi Pekerti,Agama,Tingkah laku dan banyak Nasehat yang berguna bagi Kawula Muda Orang Tua Anak anak dan semua Masyarakat baik Kalangan Bawah maupun Kalangan atas (elite).
Simak saja kata demi katanya , rasakan dan Anda akan terharu ....oleh karenanya.


 

Setyo Tuhu


Lk:(bowo)
Pamintaku nimas sido asih
Atuh truntut,tansah reruntungan..
Ing sarino sawengine
Datan genggang sak rambut..
Lamun adoh caketing ati
Yen cedak tansah mulat,
sido asih tuhu..
Pindho mimin lan mintuno..
Yo nimas barengan netepi wajib
Sido asih bebrayan..
Pr:
Aku kang setyo satuhu,
Wit biyen dadi saiki..
Bebasane,
Peteng kebakal ono suminar..
Andhiko pangayomanku,
Lahir batin tuwus nyoto..
Mung sajak’e,
Andhiko semune kurang reno..
Tondho yekti,
Tak suwun rikalane..
Ngangkat awrat,
Mlampah tebih datan lesu..
(mugi rahayu..)
Mugyantuk berkahing widi,
Andhiko mung tansah limpat..
Panyuwunku,
Sedyo-o tansah anglam-lami..

Wednesday, March 5, 2008

Pangkur Jenggleng


Anda yang saat ini masih remaja mungkin tidak pernah atau belum pernah mendengar kata kata Pangkur Jenggleng (maaf kalau yang sudah pernah atau malah mencintai Pangkur Jenggleng ini)
Pangkur Jenggleng adalah Gending Pangkur yang di buat sedemikian rupa sehingga Gending pangkur ini sangat meriah (dengan tabuhan gendang yang sangat ekspresif serta rancak sekali)
Pangkur Jenggleng ini sangat Pas dibawakan oleh Basiyo Tokoh Kondang Pelawak dari Yogyakarta (?).
Bahkan dalam Dagelannya Basiyo mengatakan kalau Pangkur Pangkur Jenggleng ini adalah Lagu Jazz Versi Jawa.
Hal ini dikarenakan tidak mengikuti Not namun lebih mengikuti improvisasi dari Pemain pemainnya.
Sebagai Orang Jawa yang Katanya sudah diabad komputer rasanya seni budaya ini jangan pernah kita tinggalkan,serta cabalah sesekali mendengarkan.
Untuk itu saya sengaja menyajikan gending ini yang saya ambil dari serat wedhatama agar tidak punah dan sebagai bentuk kecintaan saya terhadap budaya Jawa.

Sunday, July 15, 2007

Tembang Dhandhanggula


Semut ireng anak-anak sapi
Kebo bongkang nyabrang kali bengawan
Keong kondhang jarak sungute
Timun wuku ron wolu
Surabaya geger kepati
Gegering wong nguyak macan
Cinandak wadahi bumbung
Alun-alun Kartasuro
Gajah meto cinancang wit sidoguri
Mati cineker pitik trondol.

Jago kluruk rame kapiyarsi
Lowo kalong luru pandelikan
Jrih kawanen ing semune
Wetan bang sulakipun
Mertadani yen wis bangun enjing
Wong pradesan wis dho obah Lanang wadon podho nyambut kardi
Hanetepi Kuwajiban

Gegaraning wong akrami
Dudu bandha dudu rupa
Amung ati pawitané
Luput pisan kena pisan
Lamun gampang luwih gampang
Lamun angèl, angèl kalangkung
Tan kena tinumbas arta



Yogyanira kang para prajurit,
lamun bisa sira anuladha,
duk ing uni caritane,
andelira sang prabu,
Sasrabahu ing Maespati,
aran patih Suwanda,
lelabuhanipun,
kang ginelung tri prakara,
guna kaya purun ingkang den antepi,
nuhoni trah utama.

Dinten jumat pekenya amanis
Indonesia ngancik kamardika
Papat limo ataune
Dene wong kang aperjuang
Hati suci sepi ing pramih
Kena kanggo patuladha
Wong kang jiwa luhur
Ora milik suwargo ndonya
Bebarengan ambrasta Jepang Walandhi
Kanggo nggayuh Kamardikan.


Wus sarujuk wargane Negari
Indonesia kita wus Mardika
Kutho Sabang Merauke
Mangetan deretanipun
Ono loro enem provisi
Wono suko agama
Islam,Kristen,Hindu
Wus kacipto mring negara
Bangsa kita wus manembah mring Yang Gusthi
Nuhoni ketuhanan.


Den kaliput mejeng Revolusi
Kang pinangka patukan Mardika
Byo pegat kaprayetnane
Propahlawan ingkang gugur
Tinampiho ngarseng yang Widhi
Nampi ngrugaha mulya
Alam ingkang agung
Labuh jiwa mring negara
Bisa pegat yogo garwa lawan negeri
Tan ngunduh who mardika.

Tembang Asmorodhono


Gegaraning wong akrami
Dudu bandha dudu rupa
Amung ati pawitané
Luput pisan kena pisan
Lamun gampang luwih gampang
Lamun angèl, angèl kalangkung
Tan kena tinumbas arta

Aja turu soré kaki
Ana Déwa nganglang jagad
Nyangking bokor kencanané
Isine donga tetulak
Sandhang kelawan pangan
Yaiku bagéyanipun
wong welek sabar narima.

Sowanira, kang patih.
Muwah sagung narapraja.
Apa tan ana bedane.
Aturna ingkang tarwaca.
Dalem munjuk, Sri Narendra.
Narapraja sowan ngarsu.
Sembah bukti, tan lowonga.

Sang retna angandikaris
sarwi kumembeng kang waspa
biyang inya karsaninong
saupama nora prapta
sang nata sore mangkya
patren ngong pasthi cumandhuk
biyang ing jaja manira

Nalikane iseh cilik
Dinulang ing ibu rama
Digendong akewaar kewer
Yen nangis den lela lela
Mila panunuwun kula
Mugi-mugi rama ibu
Ginanjara yuswa panjang.

Wong urip mung mampir ngombe
Trumape tiang agama
Ngatahaken ibadahe
Ora suwe aning ndonya
Golek ngelmu kang sanyata
Aja nganti ageduwong
Kanggo sangu ning akherat.

Ati mantep ziarah haji
Badan sehat wonten arto
Dasar tekun ibadahe
Sopan santun mring sasomo
Uga urip kang sampurna
Cinaketan mring yang agung
Kunci swargo wus kaasta.

Tembang Megatruh


sigra milir kang gèthèk sinangga bajul
kawan dasa kang njagèni
ing ngarsa miwah ing pungkur
tanapi ing kanan kéring
kang gèthèk lampahnya alon

Friday, March 2, 2007

Tembang Kinanthi


Mangka kanthining tumuwuh
Salami mugn awas eling
Eling lukitaning alam
Dadi wiryanbing dumadi
Supadi nir ing sangsaya
Yeku pangreksaning urip


Marma den taberi kulup
Angulah lantiping ati
Rina wengi den anedya
Pandak-pandukung pambudi
Mbengkas kardaning driya
Supadya dadya utami


Pangasahe sepi samun
Away esah ing salami
Samangsa wis kawistara
Lalandhepe mingis-mingis
Pasah wukir Reksamuka
Kekes srabedaning budi


Dene awas tegesipun
Weruh waranane urip
Miwah wisesaning tunggal
Kang atunggil rina wengi
Kang mukitan ing sakarsa
Gumelar ngalam sakalir


Aywa sembrana ing kalbu
Wawasen wuwusireki
Ing kono yekti karasa
Dudu ucape pribadi
Marma den sambadeng sedya
Wewesan praptaning uwis


Simakna semanging kalbu
Den waspada ing pangeksi
Yeku dalaning kasidan
Sinuda saka sathithik
Pamothaning napsu-hawa
Linalatiha mamrih titih


Aywa mamatuh nalutuh
Tanpa tuwas tanpa kasil
Kasalibuk ing sabeda
Marma dipun ngati-ati
Urip keh rencananira
Sambekala lan kaliling


Upamane wong lumaku
Marga gawat den liwati
Lamung kurang ing pangarah
Sayekti karendhet ing ri
Apese kasandhung padhas
Babak-bundhas anemahi


Lumrah bae yen kadyeku
Atatamba yen wis bucik
Duwea kawruh sabodhang
Yen tan nartani ing kapti
Dadi kawruhe kinarya
Ngupaha kasil lan melik


Meloke yen arsa muluk
Muluk ujare lir wali
Wola-wali nora nyata
Anggepe pandhita luwih
Kaluwihane tan ana
Kabeh tandha-tandha sepi


Kawruhe mung ana wuwus
Wuwuse gumaib-baib
Kasliring thithik tan kena
Mancereng alise gathik
Apa pandhita antiga
Kang mangkono iku kaki


Mangka ta kang aran laku
Lakune ngelmu sejati
Tan dahwen pati openan
Tan panasten nora jail
Tan njuringi ing kaardan
Amung eneng mamrih ening


Kaunang ing budi luhur
Bangkit ajur ajer kaki
Yen mangkono bakal cikal
Thukul wijining utami
Nadyang bener kawruhira
Yen ana kang nyulayani


Tur kang nyulayani iku
Wus wruh yen kawruhe nempil
Nanging laire angalah
Katingala angemori
Mung ngenaki tyasing liyan
Aywa esak, aywa serik.


Yen ilapating wahyu
Yen yuwana ing salami
Marga wimbubing nugraha
Saking Heb Kang Mahasuci
Cinancang pucuking cipta
Nora ucul-ucul kaki


Mangkono ingkang tinamtu
Tanpa nugrahaning Widhi
Marma ta kulup den bisa
Mbusuki ujaring janma
Pakoleh lair batine
Iyeku budi premati


Pantes tinulad tinurut
Laladane mrih utami
Utama kembanging mulya
Kamulyaning jiwa dhiri
Ora kena yen ta ngeplekana
Lir leluhur nguni-uni


Ananing ta kudu-kudu
Sakadarira pribadi
Aywa tinggal tutuladhan
Lamun tan mangkono kaki
Yekti tuna ing tumitah
Poma kestokena kaki.

Diambil dari Serat Wedhatama